آسیب شناسی دیجیتال چیست؟

آسیب شناسی دیجیتال نقش حیاتی در زمینه تحقیقات پایه و بالینی و همچنین در تشخیص معمول بالینی بیماری ها دارد. این زمینه امکان تولید اسلایدهای دیجیتال از اسلایدهای شیشه ای را با استفاده از دستگاه های اسکن تخصصی فراهم می کند. این اسلایدهای دیجیتالی برای ایجاد تصاویری با وضوح بالا استفاده می شوند که می توانند روی صفحه نمایش کامپیوتر یا موبایل قابل مشاهده باشند.

آسیب شناسی دیجیتال از تصاویر دیجیتال ثابت، ضبط ویدیوی زنده و تصویربرداری کل اسلاید استفاده می کند. جدیدترین پیشرفت، تصویربرداری کل اسلاید است که در آن آماده سازی بافت/سلول اسکن، دیجیتالی و تجسم می شود. این امر استفاده مرسوم از میکروسکوپ های نوری را منسوخ می کند.

مزایای آسیب شناسی دیجیتال چیست؟

در هیستوپاتولوژی مرسوم، انتقال فیزیکی اسلایدهای شیشه ای از آزمایشگاه به پاتولوژیست پیش نیاز آنالیز است. سپس آسیب شناس یک اسلاید را با استفاده از میکروسکوپ نوری تجزیه و تحلیل می کند. با استفاده از آسیب شناسی دیجیتال و تصویربرداری کل اسلاید، می توان از فرآیندهای حمل و نقل معمول اجتناب کرد و چندین اسلاید را به طور همزمان تجزیه و تحلیل کرد.

آسیب‌شناسی دیجیتالی امکان تعیین کمیت نشانگرهای زیستی پیش‌بینی‌کننده و تشخیصی روی صفحه را فراهم می‌کند، که برای تصمیم‌گیری سریع و دقیق مفید است. ارائه استفاده از برنامه های کاربردی هوش مصنوعی باعث بهبود بیشتر کیفیت خدمات آسیب شناسی می شود.

روندهای آینده در آسیب شناسی دیجیتال

تکنولوژی‌های آسیب‌شناسی دیجیتال جدید مختلف برای بهبود ارتباط بین مجموعه نمونه‌ها و تولید گزارش‌های آسیب‌شناسی با اطلاعات جدید در حال ظهور هستند.

یک روش جدید دیگر استفاده از سیستم‌های برچسب‌گذاری و تصویربرداری فلورسانس مولکولی خودکار است که می‌تواند اطلاعاتی در مورد کولوکالیزاسیون درون سلولی چندین پروتئین در یک بخش بافت ارائه دهد. توصیف فنوتیپ‌های مولکولی و همچنین آنالیز پروتئوم اختصاصی سلول با استفاده از این روش جدید می‌تواند اطلاعات جدیدی را در مورد تأثیر ریزمحیط سرطان و ناهمگنی بر پیشرفت بدخیم ارائه دهد.

چه چیزی برای آسیب شناسان مفید است؟

با وجود نگرانی‌ها، دیجیتالی شدن امروز مزایای متعددی را برای آسیب شناسان و بیماران به همراه دارد. پذیرندگان آسیب شناسی دیجیتال اولیه، مزایای بسیاری را گزارش می دهند، از جمله افزایش کارایی و تخصیص بهتر موارد در شبکه های آسیب شناسی دیجیتال. در دسترس بودن یک اسلاید بافت شناسی دیجیتال، مشاهده از راه دور و گزارش از راه دور را امکان پذیر می کند، به ویژه با توجه به خواسته های اعمال شده توسط COVID-19. چندین کاربر می توانند بدون توجه به موقعیت مکانی به تصاویر دیجیتال دسترسی داشته باشند و نظرات و مشاوره های دوم را ممکن می سازد. حمل و نگهداری اسلایدهای شیشه ای در محل ممنوع است. آرشیوهای دیجیتال به جای آنالوگ قابل مدیریت هستند. موارد قبلی سریعتر برای بررسی مقایسه ای در دسترس هستند.

کاربران اولیه گزارش می‌کنند که کارایی کلی شامل زمان‌های خواندن کوتاه‌تر در طول جلسات خروج تشخیصی، بهبود راندمان کلی آزمایشگاه در محدوده 20٪ یا بیشتر، پس از تشخیص دیجیتال کامل، در مقایسه با گردش کار آنالوگ است. علاوه بر این، تدارکات درون آزمایشگاهی بهبود یافته (زمان مورد نیاز تکنسین برای مرتب کردن صدها اسلاید تهیه شده هر روز در آزمایشگاه معمولی، توزیع آنها به پاتولوژیست مسئول، جمع آوری آنها برای تخته های تومور، و سهولت اضافی برای مدیریت مشاوره و غیره .) ممکن است به پس انداز اضافه کند و موانع مالی برای پذیرش را کاهش دهد.

تجزیه و تحلیل بیان مشترک پروتئین، مسیرهای سیگنالینگ، و تعامل سلول-سلول با روش‌های چند طیفی می‌تواند توسعه درمان‌های ترکیبی را به‌ویژه در زمینه سرطان‌شناسی تسهیل کند.

ترکیب qdots با تصویربرداری چندطیفی، رویکرد جدید دیگری برای هم‌رسانی کمی بیان ژن در بافت‌های بالینی است. qdots، نانوذرات مقاوم در برابر نور با طیف تحریک گسترده و طیف گسیل باریک هستند.

تقویت سیگنال تیرامید بخشی از ایمونوهیستوشیمی چندگانه Opal است. این روش نسخه بهبود یافته ایمونوهیستوشیمی استاندارد است و بنابراین برای سنجش های پیچیده ای که واکنش متقابل آنتی بادی می تواند مشکل ساز باشد، مناسب تر است.